Ewa Kłobukowska, urodzona w 1946 roku w Warszawie, to jedna z najwybitniejszych polskich lekkoatletek w historii. Jej kariera sportowa była pełna sukcesów, ale niesłuszny donos i polityczne intrygi przerwały jej marzenia i pozostawiły trwały ślad w historii sportu.
Wczesny sukces i rekordy świata
Kłobukowska rozpoczęła swoją karierę w klubie Skra Warszawa i szybko zaczęła zdobywać medale i ustanawiać rekordy. W 1964 roku, podczas XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio, zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów i brązowy medal w biegu na 100 metrów. W 1965 roku ustanowiła nowy rekord świata w biegu na 100 metrów, osiągając czas 11,1 sekundy.
Mistrzostwa Europy i kontrowersje
W 1966 roku, na VIII Mistrzostwach Europy w Budapeszcie, Kłobukowska zdobyła dwa złote medale – w sztafecie 4 × 100 metrów i w biegu na 100 metrów. Jej osiągnięcia uczyniły ją jedną z najważniejszych postaci europejskiej lekkoatletyki. Jednak w 1967 roku, w szczytowym momencie kariery, Kłobukowska nagle zniknęła z bieżni. Oficjalna wersja mówiła o kontuzji, ale prawdziwym powodem był niesłuszny donos działaczy z RFN i ZSRR, kwestionujących jej płeć na podstawie konfiguracji chromosomów.
Życie po sporcie
Po zakończeniu kariery sportowej, Kłobukowska wycofała się z życia publicznego i zaczęła pracować w Przedsiębiorstwie Montażu Elektrowni i Urządzeń Przemysłowych „Energomontaż Północ”. W 1968 roku zaszła w ciążę i urodziła syna.
Uznanie i wyróżnienia
Mimo trudności, z jakimi musiała się zmierzyć, Ewa Kłobukowska została doceniona za swoje osiągnięcia sportowe. W 1998 roku prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uhonorował ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 roku otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2021 – Krzyż Komandorski tego samego orderu.
Pamięć i bolesne przypomnienie
Historia Ewy Kłobukowskiej jest bolesnym przypomnieniem, jak niesłuszne oskarżenia i polityczne intrygi mogą zniszczyć karierę utalentowanego sportowca. Jej osiągnięcia i determinacja pozostaną jednak w pamięci jako symbol walki z przeciwnościami losu. Dziś, mimo niesprawiedliwości, jakiej doświadczyła, Kłobukowska jest uważana za jedną z najwybitniejszych polskich lekkoatletek.
Według danych z Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Ewa Kłobukowska jest jednym z 12 polskich lekkoatletów, którzy zdobyli co najmniej jeden złoty medal olimpijski. Jej osiągnięcia są szczególnie ważne, ponieważ w 1964 roku Polska zajęła 4. miejsce w klasyfikacji medalowej Igrzysk Olimpijskich, co było najlepszym wynikiem w historii polskiego sportu.
Warto również zauważyć, że w 2020 roku Polska zajęła 15. miejsce w klasyfikacji medalowej Letnich Igrzysk Olimpijskich, co pokazuje, że polskie lekkoatletyki nadal osiągają wysokie sukcesy.
Ewa Kłobukowska jest inspiracją dla wszystkich tych, którzy walczą z przeciwnościami losu. Jej historia jest bolesnym przypomnieniem, że większość sukcesów jest wynikiem ciężkiej pracy i determinacji.
