Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (_Kosmiczny Teleskop_) zaobserwował zaskakujące promieniowanie wodoru emitowane przez galaktykę istniejącą we wczesnym etapie rozwoju wszechświata. To odkrycie przyczynia się do lepszego poznania początków kosmosu i stanowi kolejny krok w badaniu wszechświata.
Europejska Agencja Kosmiczna (_ESA_) podkreśla, że jednym z kluczowych celów naukowych Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba jest badanie początków wszechświata dokładniej, niż było to kiedykolwiek możliwe. Mowa o czasie, kiedy formowały się pierwsze galaktyki. Zobacz również, jak Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba bada wszechświat.
Wysoka czułość teleskopu na światło podczerwone jest kluczowa w tym zakresie. To otwiera nowe możliwości badania tego, w jaki sposób powstawały galaktyki oraz jaki wpływ miały na wszechświat. Teleskop zaobserwował właśnie niezwykle odległą galaktykę JADES-GS-z13-1, obserwowaną w czasie zaledwie 330 milionów lat po Wielkim Wybuchu. Dla przypomnienia – wszechświat liczy 13,8 miliarda lat.
Naukowców coś bardzo zaskoczyło. Chodzi o jasną emisję światła o szczególnej długości fali światła, znanej jako emisja Lyman-α, za którą odpowiadają atomy wodoru. Emisja okazała się znacznie silniejsza, niż – jak uważano – było to możliwe na tak wczesnym etapie rozwoju wszechświata.
Wczesny wszechświat był spowity gęstą mgłą neutralnego wodoru – opowiada Roberto Maiolino z University of Cambridge i University College London. – Większość tej mgły zanikła w procesie zwanym rejonizacją, który zakończył się około miliarda lat po Wielkim Wybuchu. GS-z13-1 została zaobserwowana, gdy wszechświat miał zaledwie 330 milionów lat, a mimo to wykazuje zaskakująco wyraźny, charakterystyczny sygnał emisji Lyman-α.
Tymczasem można go zobaczyć dopiero wtedy, gdy mgła całkowicie opadnie. Ten wynik był całkowicie nieoczekiwany, patrząc z punktu widzenia teorii wczesnego formowania się galaktyk, i naprawdę zaskoczył astronomów. Odkrycie promieniowania Lyman-α z tej galaktyki ma znaczenie dla zrozumienia wczesnego wszechświata – podkreślają naukowcy.
Źródło wykrytego promieniowania nie jest jeszcze znane. Badacze spekulują, że może nim być otaczający galaktykę zjonizowany wodór wytworzony przez populację nietypowych, bardzo masywnych, gorących i jasnych gwiazd. Mogły być one nawet typowe dla tego okresu. Innym rozwiązaniem może być aktywne centrum galaktyki, zasilane przez supermasywne czarne dziury.
Było jasne, że Webb, podążając śladami Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, będzie w stanie odkrywać coraz bardziej odległe galaktyki. Jednak, jak pokazuje przypadek GS-z13-1, zawsze miało być niespodzianką to, co ujawni na temat natury rodzących się gwiazd i czarnych dziur powstających na skraju kosmicznego czasu – zwraca uwagę Peter Jakobsen z Uniwersytetu Kopenhaskiego.
Według Europejskiej Agencji Kosmicznej, Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba ma wysoką czułość na światło podczerwone. To oznacza, że teleskop może obserwować galaktyki i gwiazdy w środku gęstej mgły, co jest możliwe dzięki zaawansowanej technologii. Zakres fal na światło podczerwone to od 0,6 mikrometra do 200 mikrometra. To pozwala Kosmicznemu Teleskopowi Jamesa Webba na obserwację bardzo odległych gwiazd i galaktyk.
Według NASA, Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest w stanie obserwować bardzo odległe galaktyki, które istniały miliardy lat temu. Teleskop może odkryć nowe, nieznane dotąd galaktyki, które powstaną w przyszłości.
W 2015 roku, Europejska Agencja Kosmiczna ogłosiła, że Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba będzie wystrzelony w ok 2021 roku. NASA potwierdziła, że teleskop będzie miał wysoką czułość na światło podczerwone. Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba ma zaawansowaną technologie, która pozwala na obserwowanie bardzo daleku i niezmiernie gorących gwiazd.
To tylko jedno z wielu, które odkrycia, które zrobiono za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba.
