Według badań, nowe spojrzenie na strukturę wszechświata sugeruje, że być może nie jest on statyczny w sensie braku ruchu obrotowego. Jak to ujął jeden z badaczy: „Parafrazując greckiego filozofa – Heraklita z Efezu, który powiedział +panta rhei+ — wszystko jest w ruchu, proponujemy panta kykloutai — wszystko się obraca”. To odkrycie jest oparte na danych zebranych przez zespół naukowców, którzy opublikowali swoje wyniki w periodyku „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”.
Kosmologia jest dziedziną nauki, która zajmuje się badaniem wszechświata i jego ewolucji. Obecnie przyjęte modele kosmologiczne zakładają, że wszechświat rozszerza się w sposób jednorodny we wszystkich kierunkach, bez żadnych oznak globalnego obrotu. Chociaż to założenie dobrze pasuje do większości obserwacji astronomicznych, napotyka na trudność w wyjaśnieniu zjawiska znanego jako napięcie Hubble’a. Jest to trwała niezgodność pomiędzy dwoma kluczowymi metodami pomiaru tempa, w jakim wszechświat się powiększa.
Pierwsza metoda opiera się na analizie odległych supernowych, które służą jako „świece standardowe” do określania dystansów do galaktyk. Na tej podstawie szacuje się tempo ekspansji w stosunkowo niedawnej historii kosmosu – na przestrzeni ostatnich kilku miliardów lat. Druga metoda wykorzystuje analizę mikrofalowego promieniowania tła, będącego pozostałością po Wielkim Wybuchu. Dostarcza ona informacji o tempie rozszerzania się wszechświata w jego bardzo wczesnym etapie – około 13 miliardów lat temu.
Problem polega na tym, że wyniki uzyskane za pomocą tych dwóch niezależnych metod różnią się od siebie. Autorzy najnowszej publikacji postanowili zbadać, co by się stało, gdyby do matematycznego opisu wszechświata włączyć element bardzo niewielkiej rotacji. Okazało się, że ta na pozór minimalna zmiana może mieć znaczące konsekwencje. Zgodnie z opracowanym modelem, wszechświat mógłby wykonywać pełny obrót raz na około 500 miliardów lat.
Choć wykrycie tak powolnego ruchu jest niezwykle trudne, mógłby on wpływać na sposób, w jaki obserwujemy rozszerzanie się kosmosu. Co istotne, zaproponowany pomysł rotacji nie narusza znanych praw fizyki, a jednocześnie może stanowić potencjalne rozwiązanie zagadki napięcia Hubble’a, tłumacząc niezgodność w pomiarach tempa ekspansji wszechświata. Jak komentuje István Szapudi, jeden z autorów pracy: „Ku naszemu zaskoczeniu odkryliśmy, że nasz model z rotacją rozwiązuje wspomniany paradoks, nie stojąc w sprzeczności z obecnymi pomiarami astronomicznymi. Co więcej, jest zgodny z innymi modelami zakładającymi rotację. A zatem, być może naprawdę wszystko się obraca. Czyli panta kykloutai!”
Kolejnym etapem badań będzie rozwinięcie tej teoretycznej koncepcji w pełnoprawny model komputerowy oraz poszukiwanie praktycznych sposobów na wykrycie śladów tego niezwykle powolnego kosmicznego obrotu. Naukowcy będą musieli użyć bardziej zaawansowanych technik obserwacyjnych, aby potwierdzić lub odrzucić teorię rotacji wszechświata. Jeśli teoria okaże się prawdziwa, może to rewolucjonizować nasze rozumienie wszechświata i jego ewolucji.
Warto zauważyć, że nauka jest w stanie ciągłego rozwoju, a nowe odkrycia mogą zmieniać nasze rozumienie świata. Kosmologia jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się dziedzin nauki, a każde nowe odkrycie przynosi nowe informacje i wyzwania. Dlatego też ważne jest, aby naukowcy i eksperci ciągle pracowali nad nowymi teoriami i modelami, aby lepiej zrozumieć wszechświat i jego tajemnice.
Wreszcie, warto podkreślić, że odkrycia naukowe takie jak to, mają ogromny wpływ na nasze społeczeństwo i gospodarkę. Nowe technologie i metody, które są rozwijane w ramach badań kosmologicznych, mogą mieć zastosowanie w innych dziedzinach, takich jak medycyna, inżynieria czy energetyka. Dlatego też ważne jest, aby rządy i instytucje wspierały badania naukowe, aby mogły one prowadzić do nowych odkryć i innowacji, które mogą poprawić jakość życia ludzi na całym świecie.
